Ego. Socjologia jednostki. Inna wizja człowieka i konstrukcji podmiotu - Jean-Claude Kaufmann
39,90 zł
Brutto
Zagadnienie jednostki stanowi coś w rodzaju czarnej dziury w socjologii. Pomijanie tego problemu tworzy warunki, w których dochodzi do jałowego starcia między różnymi szkołami (determinizm przeciwstawiony wolności sprawcy), i sprawia, że próby analizy konkretnych powiązań są zdane na niepowodzenie. Podkreślił to już Norbert Elias, twierdząc, że bez dekonstrukcji kategorii jednostki postęp jest rzeczą niemożliwą.
Polityka bezpieczeństwa
jest zgodna: z Rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r., nr 524/2013 z dnia 21 maja 2013 r., z Ustawą z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta i Kodeksem cywilnym.
Zasady dostawy UWAGA: Z POWODU URLOPU WSZYSTKIE ZAMÓWIENIA BĘDĄ REALIZOWANE PO 22 MAJA 2024 R.
Koszt wysyłki od 12,90. Przy zakupie za co najmniej 130 zł wysyłka gratis. Możliwy odbiór osobisty
Zasady zwrotu
Jeśli zamówione egzemplarze są uszkodzone lub wadliwe, Klient ma prawo do zwrotu towaru na nasz koszt. Towar bez wad Klient ma prawo zwrócić na swój koszt w terminie do 28 dni od dnia zakupu, pod warunkiem, że o swoim zamiarze poinformuje w ciągu 14 dni.
Przełożył Krzysztof Wakar
Jean-Claude Kaufmann jest socjologiem, dyrektorem badań w CNRS (Ośrodek badań nad więziami społecznymi, Uniwersytet Paris 5 - Sorbona). W wydawnictwie Nathan opublikował prace La Trame conjugale, Corps de femmes, regards d'hommes, Le Cour a l'ouvrage, La Femme seule et le Prince charmant, których wyniki ilustrują jego rozważania teoretyczne.
Zagadnienie jednostki stanowi coś w rodzaju czarnej dziury w socjologii. Pomijanie tego problemu tworzy warunki, w których dochodzi do jałowego starcia między różnymi szkołami (determinizm przeciwstawiony wolności sprawcy), i sprawia, że próby analizy konkretnych powiązań są zdane na niepowodzenie. Podkreślił to już Norbert Elias, twierdząc, że bez dekonstrukcji kategorii jednostki postęp jest rzeczą niemożliwą.
Po opisaniu tego zagadnienia z perspektywy historycznej, Jean-Claude Kaufmann kontynuuje tę dekonstrukcję, szczegółowo badając społeczne wytwarzanie jednostek i ich zdolności do inicjatywy. Dawne, zaktualizowane pojęcie przyzwyczajenia umożliwia uświadomienie dynamiki wcielonych schematów operacyjnych. Wcielenie, o którym mówi się w wielu ujęciach teoretycznych, między innymi u Pierre'a Bourdieu, nie było nigdy przedmiotem ścisłej analizy. Jego analiza w pracy Kaufmanna prowadzi do kilku wielkich niespodzianek, takich jak to, że wcielenie zachodzi poza ciałem biologicznym, a interioryzacja jest wewnętrznie eksterioryzacją. Konfrontacja z habitusem w rozumieniu Bourdieu określa w nieoczekiwany sposób narzędzie analizy dążenia historii, zwłaszcza zaś indywidualizacji, jego zasadniczym czynnikiem jest bowiem historyczna różnica między habitusem a przyzwyczajeniami.
Wnioski przyjmują postać kolejnych paradoksów. Mimo że jednostka jako byt materialny zostaje rozłożona i jawi się jako proces otwarty i nietrwały, indywidualizacja stanowi podstawowy klucz służący do eksplikacji zmiany społecznej. W centrum tej sprzeczności, której nie należy omijać, lecz zrozumieć jej przyczyny, krzyżują się determinizm i inicjatywa indywidualna. Perspektywy otwarte przez pracę Kaufmanna są z poznawczego punktu widzenia perspektywami socjologii dialektycznej.
Rok wydania: 2004
Wydanie pierwsze
Format B5
Liczba stron: 292
Oprawa twarda
ISBN 83-88164-77-5
Projekt okładki i stron tytułowych: Ireneusz Sakowski
Wydawnictwo: Oficyna Naukowa
Jean-Claude Kaufmann jest socjologiem, dyrektorem badań w CNRS (Ośrodek badań nad więziami społecznymi, Uniwersytet Paris 5 - Sorbona). W wydawnictwie Nathan opublikował prace La Trame conjugale, Corps de femmes, regards d'hommes, Le Cour a l'ouvrage, La Femme seule et le Prince charmant, których wyniki ilustrują jego rozważania teoretyczne.
Zagadnienie jednostki stanowi coś w rodzaju czarnej dziury w socjologii. Pomijanie tego problemu tworzy warunki, w których dochodzi do jałowego starcia między różnymi szkołami (determinizm przeciwstawiony wolności sprawcy), i sprawia, że próby analizy konkretnych powiązań są zdane na niepowodzenie. Podkreślił to już Norbert Elias, twierdząc, że bez dekonstrukcji kategorii jednostki postęp jest rzeczą niemożliwą.
Po opisaniu tego zagadnienia z perspektywy historycznej, Jean-Claude Kaufmann kontynuuje tę dekonstrukcję, szczegółowo badając społeczne wytwarzanie jednostek i ich zdolności do inicjatywy. Dawne, zaktualizowane pojęcie przyzwyczajenia umożliwia uświadomienie dynamiki wcielonych schematów operacyjnych. Wcielenie, o którym mówi się w wielu ujęciach teoretycznych, między innymi u Pierre'a Bourdieu, nie było nigdy przedmiotem ścisłej analizy. Jego analiza w pracy Kaufmanna prowadzi do kilku wielkich niespodzianek, takich jak to, że wcielenie zachodzi poza ciałem biologicznym, a interioryzacja jest wewnętrznie eksterioryzacją. Konfrontacja z habitusem w rozumieniu Bourdieu określa w nieoczekiwany sposób narzędzie analizy dążenia historii, zwłaszcza zaś indywidualizacji, jego zasadniczym czynnikiem jest bowiem historyczna różnica między habitusem a przyzwyczajeniami.
Wnioski przyjmują postać kolejnych paradoksów. Mimo że jednostka jako byt materialny zostaje rozłożona i jawi się jako proces otwarty i nietrwały, indywidualizacja stanowi podstawowy klucz służący do eksplikacji zmiany społecznej. W centrum tej sprzeczności, której nie należy omijać, lecz zrozumieć jej przyczyny, krzyżują się determinizm i inicjatywa indywidualna. Perspektywy otwarte przez pracę Kaufmanna są z poznawczego punktu widzenia perspektywami socjologii dialektycznej.
Rok wydania: 2004
Wydanie pierwsze
Format B5
Liczba stron: 292
Oprawa twarda
ISBN 83-88164-77-5
Projekt okładki i stron tytułowych: Ireneusz Sakowski
Wydawnictwo: Oficyna Naukowa
chat
Komentarze (0)
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
Zagadnienie jednostki stanowi coś w rodzaju czarnej dziury w socjologii. Pomijanie tego problemu tworzy warunki, w których dochodzi do jałowego starcia między różnymi szkołami (determinizm przeciwstawiony wolności sprawcy), i sprawia, że próby analizy konkretnych powiązań są zdane na niepowodzenie. Podkreślił to już Norbert Elias, twierdząc, że bez dekonstrukcji kategorii jednostki postęp jest rzeczą niemożliwą.